Het was weer zo ver zaterdag 5 september , s ochtends de gordijnen gingen weer open en er stond een lekkere zon aan de horizon , wel wat anders dan wat buien radar aan gaf dus het beloofde mooi voetbal weer te worden.
Nadat de nodige ontbijt en andere bezigheden voltooit werden bij een ieder thuis werd er om 10.45 verzameld in de kantine van ‘t Zand .
Daar was de staf al bezig met de nodige voorbereidingen voor de wedstrijd , wat dit keer makkelijker was omdat er 13 speelsters waren van de D10M , maar helaas de afwezigheid was van 2 speelsters ivm een blessure en andere verplichtingen.
Na de opstelling gemaakt te hebben kwam ons ter oren dat de wedstrijd van de D9M was uitgesteld en werd aan geboden dat er speelsters graag mee wilden voetbalen met ons dus zo gezegd zo gedaan.

Inmiddels was het hoog tijd dat de speelsters zich gingen verkleden en waar ook de keepster een nieuw shirt had deze keer.
Toen was het 11.00 uur en betraden we veld 6 waar de opstelling werd besproken en de warming up werd gedaan en nog even een balletje werd getrapt tot de wedstrijd begon.
Toen de scheidsrechter het veld op kwam kregen wij te horen dat de vrouw van de scheidsrechter die op veld 5 moest fluiten was overleden en had het verzoek om 1 minuut stilte te houden voor aanvang en natuurlijk doen wij uit respect mee aan dit verzoek.
Na de minuut stilte begon de wedstrijd waar Gilze D2 gelijk in de aanval ging en wij als D10m even geen antwoord op hadden , maar als een goed stel meiden toch probeerden het om te draaien maar wat helaas niet lukte en het met rust 0-4 was.

De trainers hadden in de gaten gekregen dat het systeem (433) niet werkte met deze groep en werd dan ook omgezet naar (442) met de nodige uitleg en bemoedigde woorden gingen we het veld weer op voor de tweede helft.
Wat er toen gebeurde deed de staf vol ongeloof doen staan want het leek er op of de meiden Red Bull gedronken hadden , de duels werden op het heetst van de strijd geleverd .
En of het aan de meiden lag of de spelers van Gilze niet goed op hun voeten stonden want die vielen bijna bij iedere actie van de meiden en waar sommige speelsters ook als een bulldozer zich naar voren wisten te voetbalen.

Maar helaas mocht het niet genoeg zijn en werd de eind stand 0-6 , toch mogen de meiden trots zijn op zich zelf omdat ze hebben laten zien wat terug vechten is.
Wij als staf zijn zeker trots op de inzet van de groep en denken dan ook dat het zeker nog beter gaat worden.

Nu op naar volgende week 12-09-2015 waar de eerste competitie wedstrijd op het programma staat thuis tegen OVV’67 D2G

Staf D10M