Sc ’t Zand trapt af

Deze week met de nieuwe hoofdtrainer Tom Heijkoop

Stel jezelf eens voor?
Ik ben inmiddels 54 jaar en geboren in Rotterdam. Getrouwd met Jolanda en ik heb een dochter Bo van 22 jaar die dit jaar haar Master Bedrijfskunde hoopt te halen op de Universiteit in Nijmegen en een zoon Lars 19 jaar die werkt als Onder Officier bij de Koninklijke Luchtmacht.
Ik werk alweer zo’n 35 jaar als Manager bij Belastingdienst. Op dit moment in Breda.
Naast het bovengenoemde ben ik ook nog voorzitter van de Vereniging van Voetbal Oefenmeesters Nederland (VVON) Zuid 1.

Hoe ben je bij ’t Zand terecht gekomen?
Toen mijn zoon nog voetbalde kwam ik al regelmatig op het sportpark en als trainer ben ik ook tegenstander geweest van ’t Zand. De vereniging sprak mij aan. Ik ben erg selectief in mijn keuzes maar ’t Zand heeft altijd op mijn verlanglijstje gestaan. Een grote en ambitieuze vereniging die structureel aan het groeien is, past bij mijn eigen drive en ambitie. Na eerder al jaren 1e klasse te hebben getraind was dit voor mij een kans om weer terug te keren op dit niveau. 

Bij welke verenigingen heb jij eerder gewerkt?
Omdat ik veel te jong zwaar geblesseerd raakte, ben ik al op vrij jonge leeftijd mijn diploma’s gaan halen en gestart als trainer. Ik ben in 1992 begonnen als jeugdtrainer bij WSC in Waalwijk en daarna bij WSC als assistent-trainer van Theo van de Bogaard (oud trainer van ’t Zand).
Vervolgens ben ik in 1994 gestart als Hoofd-Trainer bij achtereenvolgens TGG (3e klasse) , BVV Den Bosch (1e klasse), RKDVC (1e klasse), OSS’20 (1e klasse), WSC (1e klasse) en RWB (3e klasse). 

Wat zijn jou kwaliteiten?
Wat ik steeds heb gehoord bij clubs waar ik werkte, is dat ik duidelijk ben in de communicatie naar mijn spelers, staf en andere clubmensen. Dat geldt ook voor mijn wedstrijdbesprekingen, tactische uitleg en de gesprekken met individuele spelers en linies. Het moet kraakhelder zijn voor iedereen wat de bedoeling is. Duidelijkheid geeft je houvast, zowel in de omgang als in de manier van spelen. “Hard op het wat, zacht op het hart”, oftewel spelers wel durven confronteren met wat er beter moet en spelers leren omgaan met teleurstellingen. En aan de andere kant gewoon “normaal” doen, makkelijk benaderbaar zijn en oog hebben voor de mens achter de speler.
Ik ben vooral van het verbinden en hecht heel veel waarde aan samenwerken. Een trainer is slechts een puzzelstukje van het geheel!
Daarnaast krijg ik altijd terug dat spelers graag bij mij trainen en met mij werken en zich hierdoor kunnen ontwikkelen en verbeteren als voetballer.

Wat zijn je ontwikkelpunten?
Ik mag wel wat geduldiger zijn en mijn allergie is dat ik niet “verrast” wil worden en daar heb ik weleens moeite mee!

Wat was je verwachting van het ‘t Zand en is dat ook in beeld met de werkelijkheid?
Toen ik in februari jl. mijn contract tekende stond er een totaal andere groep. Ten opzichte van het afgelopen seizoen zijn er tien spelers vertrokken. Voor dit seizoen staat er toch weer een volwaardig team dat zeker mee kan doen in het linker rijtje van de 1e klasse. Het spreekt voor zich dat de eerste voorwaarde is om op een verantwoorde manier eerst weer een team te maken van het 1e elftal. Spelers moeten aan elkaar wennen en nemen allemaal hun eigen gevulde rugzakje mee. Dit is een proces wat langer de tijd nodig heeft dan aan de slag zijn met een ingespeeld elftal dat al langer met elkaar speelt.

Wat zijn je verwachtingen voor dit seizoen?
Ik heb oprecht een goed gevoel over mijn spelersgroep en zoals ik al aangaf moeten we zeker mee kunnen doen in het linker rijtje van de 1e klasse. Het bouwen aan een nieuw team gaat niet altijd hand in hand met het direct behalen van successen. Eenduidigheid in de spelopvattingen bij balbezit en balverlies gaan hier wel enorm bij helpen.
In de spelersgroep zit enorm veel voetballend vermogen en we willen ook graag initiatiefrijk en aanvallend spelen.
De club met de beste selectie wordt niet altijd kampioen, maar het beste team vaak wel!

Wat verwacht je van de wedstrijd van zondag?
De openingswedstrijdwedstrijd van de competitie is altijd bijzonder. We starten met een uitwedstrijd tegen vv Gestel dat vorig seizoen nog in de hoofdklasse speelde. Ik heb Gestel aan het werk gezien voor de beker tegen RPC. We hebben zeker kansen maar zullen vanaf de 1e minuut enorm scherp en gepassioneerd moeten spelen om ons niet onnodig te laten verrassen.

Waar kunnen we je ‘s-nachts voor wakker maken?
Een malse biefstuk met champignons.

Wie mag volgende week aftrappen?
Mijn aanvoerder Mickey van Hooft