“Hey, ga eens voetballen!” is zo’n oneliner die je met enige regelmaat langs de voetbalvelden hoort. Zo eentje die je zo op een tegeltje kan plaatsen met een delfsblauw krulletje er omheen. Trainers, leiders of supporters geven dan met dit ultra korte zinnetje bij hun pupillen aan dat ze net even meer geconcentreerder of fanatieker moeten zijn en gezamenlijk hun taken beter moeten oppakken. Op veld 4 zeg maar ons “oude” trainingsveld gingen enkele jonge kinderen –die overigens nog niet deelnamen aan de activiteit- met hun teams onderling de strijd aan en daar riep een fanatieke trainer naar zijn spelertjes: “Hey, ga eens voetballen!”.
Toch is die zin de laatste anderhalf jaar helaas in de letterlijke zin van het woord niet zo vanzelfsprekend meer. De Covid-19 crisis heeft ons dagelijkse leven flink in zijn greep en zo ook de wekelijkse voetbalactiviteiten. Competitie voetbal is er nauwelijks geweest de afgelopen twaalf maanden en zelfs de trainingen waren in diverse perioden verboden of enigszins beperkt. Al met al een serieuze aanslag op het verenigingsleven en een feit waar we nog altijd met z’n allen mee moeten dealen zowel jong als oud. En wat is het dan mooi als je dan binnen alle corona richtlijnen iets kunt organiseren waarbij in dit geval de selectie van Sc ’t Zand trainer Johan Gabriels is betrokken, diverse andere trainers alsmede het overgrote deel van de pupillen afdeling ongeacht het niveau. “Hey, ga eens voetballen” heeft dan ineens een andere –zelfs een positievere – betekenis gekregen en kan zo een slogan zijn die bij de poort van ons complex kan hangen.
En zo werd er dus door diverse leden van de club een plan gesmeed om een activiteit te gaan organiseren waar jonge spelers onder goede begeleiding en middels oefen en spel vormen samen een ochtend konden doorbrengen. Waarbij dus (senioren-) selectie en jonge voetballertjes met elkaar kennis konden maken. Dat heet verenigingen en is iets waar we met z’n allen in deze troosteloze tijd enorm veel behoefte aan hebben. Het plan was om het over drie zaterdagen uit te smeren maar helaas waren afgelopen week de stormachtige weersomstandigheden een eerste spelbreker. Dus de allerjongsten moeten nog even geduld hebben zodat enkele teams van de JO10, JO11 en JO12 als allereerste aan beurt waren.
Na een duidelijk openingswoord op ons hoofdveld door Johan Gabriels gingen alle spelers vol goede moed naar een eigen vak voor een warming up met bal waarbij ze ook aan hun techniek konden sleutelen. Enkelen waren net grasmaaiers want ze vraten het gras bijna letterlijk op. Het enthousiasme spatte er duidelijk vanaf en elke speler wilde wel even laten zien wat hij of zij allemaal wel niet kan. Hierna gingen de pupillen in groepen en onder leiding van een Heren-1 speler langs een aantal verschillende spel- en oefenvormen waarvan het in een groot doel gespannen doek met gaten erin veruit het populairst was. En wederom was het fanatisme onder de deelnemers groot en iedereen genoot zichtbaar enorm.
Op het einde mochten enkele spelers nog meedoen aan een penalty reeks, dit waren diegene die het positiefst of fanatiekst waren deze ochtend.
Eigenlijk waren alle deelnemers winnaars maar diegene die aan de strafschoppen mochten meedoen en deze vervolgens het best benutte waren: Benjamin Lamburg, Dylan van Dijk, Thijs Brinkhof en Jim Ray van Iersel. Deze spelers zitten nu in een zogenaamde All-stars team.
De eerste van drie zaterdagen is nu uiterst succesvol verlopen en het lijkt erop dat iedereen hier enorm naar smachtte. Natuurlijk zijn reguliere competitiewedstrijden tegen bijvoorbeeld geduchte tegenstanders prachtig en missen we die wekelijkse gezonde sportieve spanning allemaal maar wat zijn we op dit moment hier al zo ontzettend blij mee. Geluk zit even in kleine dingen, simpelweg omdat we in moeilijke tijden gezamenlijk iets met voetbal mochten doen of te wel “Hey, we mochten weer eens voetballen, samen voetballen!”
Foto impressie
Klik >>hier<< voor het fotoalbum.
