Zaterdag 19 november
Competitiewedstrijd Sc ’t Zand MO17-1 - OJC Rosmalen MO17
Zaterdag stond wederom een kraker in de Hoofdklasse van het meisjes voetbal op het programma.
In Tilburg kon ’t Zand kampioen worden, maar dan moest er wel gewonnen worden van de nr2 OJC Rosmalen.
Ik toog naar de Bijsterveldenlaan met de film en fotoploeg om dit alles op de foto/video vast te leggen. Bij aankomst ving ik al een glimp op van de warming-up en zag dat het er zeer serieus aan toeging. De koppies waren gespannen en dat was ook bij de meiden van OJC zichtbaar.
Om 16.25 uur werd er uiteindelijk afgetrapt onder leiding van de man in het zwart. Ik zocht een mooi plekje tussen het publiek, die in grote getalen aanwezig waren om hun favorieten hartstochtelijk aan te moedigen.
Vanaf de aftrap was al te zien dat OJC niet naar Tilburg was gekomen om ’t Zand een kampioenschap cadeau te doen. Er werd bij vlagen goed gevoetbald door beide teams. De vele akties spelen zich voornamelijk af tussen de beide 16 meter gebieden. Na 25 minuten werd uiteindelijk een gaatje gevonden in de verdediging van OJC. Madelief bediende Noortje op maat, die het daarna fraai afrondde en daarmee de 1 – 0 scoorde. Even leek de tijd stil te staan, want de meiden hadden iets ludieks bedacht, namelijk als er gescoord werd om als een wassen beeld te blijven staan. Maar goed, het spel gaat daarna wel verder. ’t Zand drong OJC verder achteruit. Nadat Lisanne een goede kans, 1 op 1 tegen de keepster, onbenut liet, was het in de 35e minuut toch raak. Wederom was het Madelief die Lisanne op maat bediende en nu faalde zij niet. Ze scoorde beheerst de 2 – 0. ’t Zand dacht dat ze op rozen zaten en leefde even op een roze wolk. Vlak daarna kreeg Lisanne wederom een opgelegde kans om de 3 – 0 te maken, maar wederom stond de keepster van OJC in de baan van het schot en voorkwam daarmee een derde doelpunt voor ’t Zand. In de 39e minuut was ’t Zand even niet bij de les en kwam OJC 1 maal door de verdedig van ’t Zand en scoorde op zich wel de verdiende aansluitingstreffer 2 – 1 en loste de roze wolk snel op. Gelukkig viel meteen daarna het fluitsignaal en konden de meiden van ’t Zand de kleedkamer opzoeken om zich op te laden voor de 2e helft. Nu was het zaak voor het trainersduo Michelle en Hennie om de meiden weer scherp te krijgen.
De 2e helft was amper begonnen en OJC viel meteen aan. Zij waren getergd uit de kleedkamer gekomen en probeerde snel de gelijkmaker te scoren. Maar achterin stond het goed. Onder leiding van Janne hielden de verdediging en keepster Michelle goed stand. De eerste 15 minuten werd door ’t Zand de stormloop van OJC goed doorstaan. ’t Zand trok het initiatief weer naar zich toe en dat resulteerde in de 55e minuut in een dik verdiende 3 – 1 voorsprong. Madelief stond op de goede plek toen de bal uit een rebound voor haar voeten kwam. Zij bedacht zich geen moment en scoorde beheerst de 3 – 1. Madelief rende naar de cornervlag, pakte deze op en schoot, net als met een mitrailleur, alle meiden die op haar afstormde neer. Dit onder veel hilariteit van de toeschouwers.
Nu was het zaak van ’t Zand om de koppies er bij te houden. En dat deden ze ook. Er werd geen kans meer weggeven en de voorsprong werd met bloed, zweet en tranen verdedigd. Alles en iedereen die de meiden van een ’t Zand een warm hart toebedeelde, snakte naar het eindsignaal.
Nadat het laatste fluitsignaal van de goed leidende scheidsrechter, barstte de feestvreugde los en konden de meiden gaan genieten van deze mooie overwinning, die zij zeker niet cadeau kregen, maar wel verdiende.
Rep de reporter.
